Jeśli interesujesz się światem magii, to powinieneś wiedzieć, że wokół nas jest wiele tajemniczych bytów i istot, które pomagają w spełnianiu marzeń, a nawet pełnią funkcję asystentów podczas rzucania zaklęć. Żywiołaki, bo i nich tutaj będzie mowa, to magiczne istoty, często o bliżej nieokreślonym kształcie, które związane są, czasem niekiedy utożsamiane z żywiołami czy zjawiskami atmosferycznymi (woda, ogień, ziemia, powietrze, lód, magma, burza). Żywiołaki często są bohaterami opowieści fantasy lub też gier komputerowych – mają tutaj nadprzyrodzone moce związane z siłami natury, które reprezentują, mogą być przywoływane przez druidów, wróżbitów, czarodziei do wsparcia w wypowiadaniu magicznych zaklęć. Skąd się wzięły pierwsze wzmianki na temat żywiołaków w sztuce alchemicznej? Dlaczego żywiołaki często nazywa się asystentami magicznych zaklęć i sztuczek? Odpowiedzi na te i podobne pytania odnajdziesz bez trudu w tym artykule.
Żywiołaki w ezoteryce według Paracelsusa
W literaturze przedmiotu znajdziemy ważną informację, że żywiołaki po raz pierwszy zostały dokładnie opisane i wprowadzone do alchemicznego systemu przez Paracelsusa w XVI wieku. W systematyce Paracelsusa można odnaleźć cztery podstawowe rodzaje/grupy żywiołaków: gnomy, ondyny, sylfy, jak również salamandry. Poniżej krótka charakterystyka każdego z tych typów:
- Ondyna (undyna) – nazwa odwołuje się do łacińskiego rzeczownika ,,unda” (fala).Ondyny wywodzą się z mitologii nordyckiej, są istotami zamieszkującymi środowisko wodne. Pierwsza z ondyn miała być przepiękną kobietą, która stała się śmiertelna z miłości do mężczyzny. Kiedy ten ją zdradził, zrozpaczona ondyna rzuciła na niego klątwę (niewierny kochanek mógł oddychać tylko wówczas, kiedy spał). Ondyny miały przebywać na stałe w jeziorach i rzekach, gdzie swoim śpiewem wodziły na pokuszenie młodych mężczyzn, a potem wciągały ich pod wodę.
- Sylw – nazwa pochodzi od łacińskiego rzeczownika ,,silva” (las). Wedle tradycji przekazywanej przez Paracelsusa sylwy to istoty zamieszkujące głębokie bory, tajemnicze lasy. Często sylwy są określane także jako duchy opiekuńcze wywodzące się z powietrza. Warto wiedzieć, że z sylwami mogą przyjaźnić się śmiertelnicy – ale tego zaszczytu mogą dostąpić wyłącznie ludzie o czystym sercu i szlachetnych zamiarach wobec innych.
- Gnom – to żywiołak kojarzony niekiedy z niewielkich rozmiarów skrzatem, duchem opiekuńczym. Wedle Paracelsusa gnomy to po prostu żywiołaki ziemi, strzegące jej tajemnic.
- Salamandra – jeden z najbardziej magicznych, trudnych do opisania zmysłowego żywiołaków. Związana jest ogniem, jego ogromną siłą, może pełnić funkcję zarówno bóstwa pomocnego człowiekowi, jak i takiego o niszczącej sile, niosącej zagładę podobną do ogromnego pożaru.
W czym się specjalizują poszczególne żywiołaki?
Okazuje się, że każdy żywiołak ma odmienne moce, zdolności, cechy charakteru. Dlatego warto wiedzieć, który może nam pomóc w wypowiadaniu i realizowaniu magicznych zaklęć:
- Ondyny (żywiołaki wodne) – pomocne przy zaklęciach leczniczych, służących transformacji, związanych z poważnym przepływem energii, emocji, intuicji. Bardzo przydają się w sztuce uzdrawiania.
- Sylwy (żywiołaki powietrza) – pomagają najbardziej przy czarach związanych z ruchem, komunikacją, przewidywaniem przyszłości, iluminacją.
- Gnomy (żywiołaki ziemi) – potęgują siłę zaklęć o charakterze obronnym, stabilizujących, związanych z szeroko pojętą białą magią oraz ziemskim dobrobytem.
- Salamandry (żywiołaki ognia) – mają zdolności wzmacniania zaklęć ofensywnych, np. eksplozji, ognistych kul. Pomocne także przy czarach i zaklęciach mających związek z pasją, energią, destrukcją.
Jak korzystać z żywiołaków w praktykach magicznych?
Aby przywołać żywiołaka, trzeba znać odpowiednie rytuały magiczne związane z jego ukrytą naturą. Rozumie się przez to stosowanie szczególnych symboli i inkantacji, jak również użycie odpowiednich rekwizytów (kryształy, kadzidła, magiczne mikstury). Trzeba mieć świadomość, że główną mocą żywiołaków jest kanalizowanie energii, jak również ochrona czarodzieja (żywiołak może pełnić coś w rodzaju tarczy ochronnej, odbija ataki magiczne naszych przeciwników). Oczekując wsparcia ze strony żywiołków, trzeba mieć również świadomość tego, że potrafią one kształtować, wzmacniać oraz podtrzymywać przez dłuższy czas efekty rzucania magicznych zaklęć. Biorąc sobie żywiołaka za towarzysza/asystenta podczas rzucania czarów, można mieć pewność jego skuteczności bez ryzyka utraty kontroli nad tym, co się dzieje.
Współpraca z żywiołakami może być bardzo ekscytująca i przynosząca spektakularne efekty osobom zajmującym się sztuką ezoteryczną. Trzeba jednak postępować z nimi bardzo delikatnie, szanować ich zdanie, pozwalać działać niekiedy w pojedynkę – są to bowiem istoty nader autonomiczne, lubiące działać na własnych warunkach. Żywiołaki wnoszą w nasze życie radość, kreatywność, dobrą energię, chęć do świętowania. Trzeba jednak mieć świadomość tego, że niekiedy bywają kapryśne i psotne, jeśli nie traktujemy ich poważnie możemy doświadczyć np. wrogości ze strony żywiołu, który reprezentują. Jeśli chcesz doświadczyć obecności żywiołaków i zaprzyjaźnić się z nimi, spędzaj dużo czasu na łonie natury, okaż cierpliwość, zachowaj spokój, okaż swoje dobre zamiary.
Dobrym relacjom z żywiołakami mogą sprzyjać: wiszące kryształy, bajkowe domki z drewna, dzwonki Koshi odpowiadające poszczególnym żywiołom, kolorowe kwiaty i rośliny w doniczkach, odprawianie rytuałów kultu natury – zwłaszcza wiosną. Duchy Natury zwane potocznie żywiołakami zazwyczaj są łagodne, ale kiedy się zdenerwują, mogą być nieprzewidywalne i bardzo psotne, dlatego okazuj im szacunek, cierpliwość, swoją empatię niezależnie od sytuacji, w której się obecnie znajdujesz.