Drzewa od dawien są pełne symboliki, uważane za istoty pełne ukrytych znaczeń, posiadające niezwykłą energię, którą z powodzeniem można wykorzystać w praktykach ezoterycznych, magicznych lub w celach leczniczych. Warto wiedzieć, że w wielu kulturach panował wręcz kult drzew, uznawano je za święte, chętnie wykorzystywano jako medium umożliwiające komunikację z bogami i innymi światami. Co symbolizują różne gatunki drzew takie jak na przykład dąb, klon, wierzba, czy jarzębina? Jakie dawne wierzenia i praktyki magiczne są z nimi związane? Które drzewa mogą wpływać na ludzi negatywnie zdaniem naszych przodków? Odpowiedzi na te i podobne pytania znajdziesz w tym właśnie artykule.
Drzewa w kulturze i praktykach magicznych
Indianie bardzo szanowali drzewa i uważali je za źródło ożywczej, leczniczej energii, a także istoty zwiększające ludzką świadomość własnych pragnień. W tradycji ezoterycznej Drzewo Życia jest istotnym symbolem systemu nerwowego i duchowego – jego odwrócony wizerunek można bowiem odnaleźć w każdym ludzkim organizmie. Znak drzewa jest jednym z najbardziej znanych a jednocześnie pełnych mocy symboli użytecznych w kabale, jodze, tantrze, szamaństwie. Po dziś dzień ajurwedyjscy terapeuci prowadzą skomplikowane psychometryczne analizy rysunków drzewa, zaś nauczyciele duchowego rozwoju wierzą, że tworzenie własnych obrazów drzew może być pomocne w poznaniu ludzkich zasobów, pokonywaniu wielu kompleksów i codziennych problemów.
Magiczna energia pochodząca z drzew
Według przekazów naszych przodków drzewa są pełne mocy, które można z powodzeniem można wykorzystywać w praktykach ezoterycznych i podczas organizacji rytuałów magicznych. Znanym od wieków sposobem na zrelaksowanie się, regenerację po znacznym wysiłku jest medytacja pod rozłożystym drzewem emanującym dobrą energią np. dębem. Jeśli wierzysz w dobroczynne działanie drzew, spróbuj wykonać samemu albo kupić gotowy amulet z gałązkami drzew, który można zawsze nosić przy sobie i stosować jako środek chroniący przed złą energią z otoczenia. Specjaliści z dziedziny ezoteryki zwracają uwagę, że godnym polecenia sposobem na przeprowadzanie rytuałów magicznych i osobistych medytacji jest przygotowanie w domu osobistego ołtarza ozdobionego gałęziami, liśćmi lub owocami drzew znanych z dobrej energii. W kulturach wielu narodów znane są przypowieści, mity i legendy związane z magiczną mocą drzew, które symbolizują połączenie między światem fizycznym i duchowym, mogą uzdrawiać, prowadzić do duchowego wzrostu, walki ze złymi mocami.
Symbolika drzew
Większość znanych nam drzew jest postrzeganych jako źródła pozytywnej energii, choć okazuje się, że niektóre z nich posądzane są o niejednoznaczne lub nawet złe wpływy na człowieka, który przebywa w ich otoczeniu.
Przykłady drzew emanujących dobrą energią:
- Dąb – najsilniejsze, najbardziej pozytywnie wpływające na człowieka drzewo, święta roślina w wierzeniach Celtów, Greków, Rzymian, Słowian. Uważany za drzewo potężne, ściągające ku sobie pioruny, doskonale odzwierciedlające boską potęgę. Często składano przy nim przysięgi, był świadkiem ślubów, ważnych procesów.
- Wierzba – symbol elastyczności, płodności, wykazuje związek z księżycową energią; pomaga w uzdrowieniu i wzmacnianiu życiowej energii.
- Jarzębina – chroni przed złym okiem i negatywną energią; jej owoce to symbol zdrowia, witalności, długowieczności.
- Klon – w polskim folklorze zwany częściej jaworem; utożsamiany z dobrym życiem, magią miłosną, wiernością. Jego liście i sok wykorzystuje się w magicznych zaklęciach i rytuałach przyciągających pozytywne wibracje, szczęście w miłości.
- Buk - pobudza ludzką kreatywność, jest symbolem przywództwa, pragnienia nawiązania trwałych relacji z otoczeniem. Ma dawać płodność, uczyć cierpliwości.
- Grab – znak potulności, pokory, otwartości na zmiany, ma symbolizować upór w dążeniu do ważnych życiowych celów.
- Głóg – stosowany leczniczo w chorobach sercach, miał wedle wierzeń koić dusze nieszczęśliwie zakochanych.
- Orzech – alegoria męskiej siły, potencji, zdrowia. Uważany za siedzibę bóstw opiekuńczych, jak również znak rodzicielstwa.
- Jabłoń – symbol pięknego i oddanego rodzicielstwa, dla dawnych Słowian była drzewem obfitości, związanym z wieloma przesądami.
- Świerk - oznacza trwałość, siłę, wierzono, że ma moc uzdrawiania, wykorzystywano go do wróżenia.
- Sosna – pobudzająca, oczyszczająca ciało i umysł. Symbolizuje nieśmiertelność, cnotę, łagodzenie poczucia winy.
- Topola – odwieczny symbol kobiecości, zmian zachodzących w przyrodzie, efemeryczności otaczającego nas świata.
- Leszczyna – w Polsce wierzy się w jej właściwości magiczne, jest nazywana rośliną opiekuńczą, siedzibą dobrych bóstw.
- Jesion – alegoria ambicji, świadomości własnej wartości.
- Wiśnia – oznaka intymności, nowych początków, zwłaszcza kwitnąca jest motywem wielu pięknych legend i mitów.
- Jodła – symbol życia, czasu, życiowej prawdy; jej trójkątny kształt przywodzi na myśl Trójcę Świętą.
- Grusza – symbol kobiecości, płodności, macierzyństwa, czułości; była kojarzona z dawnymi boginiami.
- Lipa – nazywana drzewem dobrych bogów, dająca obronę przed złymi siłami; potocznie kojarzona z dobrobytem, bogactwem. Początkowo kojarzona z kultem Światowida, potem również Matki Boskiej.
- Kasztanowiec – sadzono go, kiedy w rodzinie na świat przychodziło dziecko; wierzono, że może wyciągać z chorych złą energię.
- Dereń – oznaka wytrzymałości, akceptacji, siły umysłowej, odporności na złe wpływy z otoczenia.
- Kalina – Słowianie kojarzyli ją z młodością, kobiecą urodą, żywotnością, romantyczną miłością.
- Modrzew – odwieczny symbol odwagi, męstwa. Wierzono, że przebywanie w jego otoczeniu poprawia humor, przywraca wiarę, leczy z depresji.
- Osika – ma mieć wręcz czarodziejskie właściwości, bo powiesił się na niej Judasz i przeklął ją sam diabeł. Używano jej przeciw upiorom i w celu odegnania złych uroków. Krzyże wykonane z osiki stawiano na granicy wsi, aby chronić je przed cholerą.
Drzewa i krzewy, których wedle tradycji lepiej unikać:
- Cis – ma właściwości trujące, uważany jest za roślinę złowróżbną, symbolizującą śmierć; często sadzono go na cmentarzach, wyrabiano z niego śmiercionośne łuki.
- Czarna wierzba - symbol cierpienia, kary, duchowych rozterek, niektórzy wierzyli, że zamieszkują w niej dusze samobójców lub dawnych zbrodniarzy.
- Szczwół plamisty – jedna z najbardziej trujących roślin w Polsce, spożycie nawet niewielkiej jego ilości powoduje śmierć przez uduszenie, dlatego kojarzony był z czarownicami, złymi demonami.
- Wiąz – symbol przemijania, melancholii, czekania na śmierć.
- Czarny bez – Słowianie darzyli go szacunkiem, zrywali jego gałęzie i zatykali je w strzechy domów by chroniły przed złymi mocami; z czasem zaczęto wierzyć, że jego korzenie zamieszkuje diabeł – więc nie należy go karczować ani stawiać domu tam, gdzie uprzednio rósł czarny bez.
Tradycje, wierzenia, magiczne praktyki związane z kultem drzew są niezwykle złożone i interesujące, wciąż stanowią źródło inspiracji dla badaczy z wielu dziedzin. Szczególnie wartościowe są odwołania do praktyk pogańskich, które potem wpływały na chrześcijaństwo, a dziś są chętnie wykorzystywane przez naturoterapeutów, mistrzów jogi oraz specjalistów w dziedzinie ezoteryki.