CZY UMIEMY BYĆ BEZ MĘŻCZYZNY?

"Jestem taka samotna", "Ze wszystkim muszę dawać sobie radę sama"...To bardzo kobiece sposoby na odbieranie sobie energetycznej siły... Zapewniam Was, Moje Drogie, że zbyt często żyjecie w iluzji i wykorzystujecie zarówno obecność mężczyzny jak i jego brak, do własnych dramatów, ktore rozgrywają się w Was samych. I dobrze jest zrobic z tym cokolwiek, zanim za chwilę nie pojawi się w nim następny facet, który znów Was wykorzysta.... Po rozstaniu wiemy juz czego chcemy. Ale czy naprawdę wiemy?.. Jak wypełnić to nowe życie sobą? Nową energią? Codziennością, ktora nie boli?.. Mozna to przyrownac do nauki chodzenia..Wszystkiego uczymy się od nowa. Jako kobiety wiele umiemy:gotować, opiekować się innymi, , współczuć, być matką, żoną, kochanką. Nauczyłysmy się pracować, zarabiać, podejmować ryzyko.., ale czy umiemy życ bez faceta? Ale tak naprawdę fajnie i cudownie? A jesli nie, to gdzie można się tego nauczyc?I czy to, ze tego nie umiałysmy, moze własnie rozwalilo nasz związek? Moze ON mial za duze znaczenie w naszym zyciu? Bo powinien w Pałacu Naszej Duszy zajmować jeden pokój a nie wszystkie... Rozstanie przynosi zarówno ulgę, jak i wolnośc, a czas spędzony ze sobą samą - leczy. I wtedy w nowej relacji kobiety bardziej dbają o swoje potrzeby. To równocześnie uszczęśliwia mężczyznę, bo on bardzo by chciał kobiety, która potrafi być ze sobą szczęśliwa, a nie wiesza się na nim z oczekiwaniami.. Takiego owocnego i komfortowego bycia z samą sobą z całego serca Wam Kochani życzę.. Julianna